ستاد ملی صبر صلح بخشایش رضایت

دکتر کتایون نجفی زاده، مدیر عامل انجمن اهدا عضو در گفت‌و‌گو با روابط عمومی ستاد ملی صبر، گفت: «هر سال پنج تا هشت هزار مرگ مغزی داریم که نیمی از آن‌ها می‌توانند اعضای خود را اهدا کنند.»

نجفی‌زاده، افزود: «این در حالی است که سال گذشته 808 نفر اهدای عضو داشته‌اند. یعنی یک چهارم افرادی که این توانایی را داشته‌اند، این کار را انجام داده‌اند و سه چهارم دیگر به اهدا نرسیده‌اند.»

او با بیان این مطلب که در مرگ مغزی با وجود اینکه فرد فوت شده، ولی به وسیله دستگاهی که به او وصل است، نفس می‌کشد، گفت: «قلب او هم به واسطه باتری اتوماتیکی که ضربان قلب طبیعی را در صورت وجود اکسیژن تامین می‌کند، برای چند روز طپش دارد و به این دلیل خانواده‌ها تصور می‌کنند عزیز آنها زنده است. در این زمان تصمیم‌گیری برای خانواده‌ها بسیار سخت است.»

مدیر عامل انجمن اهدا عضو گفت: «دو نوع رفتار در خانواده‌ها در این شرایط دیده می‌شود. برخی قضا و قدر را می‌پذیرند و تلاش می‌کنند با این شرایط کنار بیایند و ببینند بهترین کاری که در آن لحظه می‌توانند انجام دهند چیست و اعضا را اهدا می‌کنند و برخی دیگر نمی‌توانند و دنبال مقصر می‌گردند و با خود و با جهان درگیر می‌شوند.»

14 روزِ زندگی بخش

او با تاکید بر اینکه در بهترین حالت تنها تا 14 روز پس از مرگ مغزی می‌توان از اعضای مرگ مغزی استفاده کرد و جان افراد دیگر را نجات داد عنوان کرد: «هر ساعتی که می‌گذرد تعداد اعضای بیشتری قابلیت استفاده خود را از دست می‌دهند. اگر خانواده‌ها نتوانند در این زمان رضایت دهند و اعضای فرزند خود را ببخشند، این اعضا از دست می‌روند.»

نجفی‌زاده اظهار داشت: «آمار بسیار ناراحت کننده دیگری نیز وجود دارد، روزانه هفت تا 10 نفر در کشور به دلیل نبودن عضو اهدایی جان خود را از دست می‌دهند. یعنی هر دو تا سه ساعت یک نفر به این دلیل در کشور فوت می‌کنند و از طرف دیگر برخی خانواده‌های مرگ مغزی به اهدای اعضا رضایت نمی‌دهند.»

او در ادامه گفت: «وقتی فردی اعضای عزیزش را اهدا می‌کند، یعنی آن اعضا را سالم نگه داشته است و ثواب بزرگی برای خود و عزیزش ثبت کرده است و همین مساله موجب آرامش خانواده بعد از اهدا می‌شود. این خانواده‌ها انسان‌های بزرگی هستند و قدرت استدلال و تصمیم‌گیری در لحظات سخت را دارند و با این بخشش بزرگ خود جان انسان‌های دیگر را نجات می‌دهند. انجمن اهدای عضو نیز برای تکریم این خانواده‌ها ایجاد شده است.»

به گفته او در ده سال پیش تنها ده درصد از مردم راضی می‌شدند، اعضای عزیزشان اهدا شود ولی این آمار امروزه به میانگین هفتاد درصد در ایران رسیده است و این به دلیل همکاری بسیار خوب ارگان‌های فرهنگ‌ساز با سیستم درمانی کشور بوده است: «این نشان می‌دهد هنوز هم ایرانی‌ها روحیه ایثارگری و کمک به هم‌نوع را دارند و باید در این زمینه فرهنگ‌سازی شود و ارگان‌های مختلف همکاری داشته باشند.»