ستاد ملی صبر صلح بخشایش رضایت

مفهوم صبر از متعالی ترین ارزش های انسانی است. خصیصه ای که از یک سو به کرات در متون دینی مورد تاکید قرار گرفته است و در سیره حضرات معصومین بسیار دیده شده و از سویی دیگر ریشه‌های عمیقی در رفتار افراد جامعه دارد تا جایی که  گستره ی فراوانی از مباحث روان شناسی، جامعه شناسی، مردم شناسی، پزشکی و فرهنگ را به خود اختصاص داده است.

صبر و گذشت، صلح، رأفت، مهربانی، کظم و بخشایش از مولفه‌های تاثیر گذار در بهداشت اجتماعی و سلامت روانی هستند که عوامل زیادی را مترتبند و زمینه ساز اصلی شکل گیری رفتار انسانی هستند.

با ریشه یابی مسائل جاری اجتماعی کشور درمی یابیم که این مشخصه بارز مردمان ایران زمین به نوعی دستخوش تحولاتی گشته و فاصله زیادی با اصالت ذاتی و مذهبی خود یافته است.

ضمن درک اهمیت موضوع، می بایست کاری بنیادی برای ریشه یابی علل و عوامل تغییر عمیق رفتاری افراد جامعه صورت گرفته و این مکارم الاخلاق با رویکردی دقیق با ترویج صلح، بخشایش و رضایت موجبات افزایش ضریب سلامت روحی، روانی و آرامش اجتماعی را فراهم نماید تا به رضایت عمومی منجر شود.

در مفاهیم انسان‌ساز شریعت، بیش از اصرار مطلق بر مجازات و کیفر اولویت با صلح و بخشایش و رضایت چراکه مجازات جایگاه سازندگی برای مجرم داشته و جامعه را در تعادلی موزون حفظ کرده و از خطرات احتمالی پیشگیری می نماید. اما عطوفت، مصالحه و بخشایش ضرورتی اعلاست که ترویج آن فرهنگ به‌عنوان یک پویش عمومی احساس می شود.

ستاد ملی صبر( صلح بخشایش  رضایت) با چنین فلسفه ای تشکیل شد تا با تجمیع تمامی ظرفیت های فرهنگی، اجتماعی و حاکمیتی گامی استوار در ترویج این امر داشته باشد.